“Chauffeurs zijn de ambassadeurs van ons bedrijf”
We beginnen de zomervakantie aan de Kust bij Loonbedrijf Mick Mus in De Haan. Veel tijd om te zonnebaden heeft Mus niet. In het grondwerk is het tijdelijk iets rustiger dankzij het bouwverlof, maar de loonwerker is volop bezig met de zomeroogst. Daarvoor beschikken ze over zeven maaidorsers en drie grootpakkenpersen. Net zoals de kusthoreca hoopt Mick op aangenaam zomerweer, dat bespaart hem een hoop stress.
Pionier in grondtransport
Google Maps begeleidde me in eerste instantie naar oprichter Michel Mus (74) in Bredene toen ik het bedrijf van Mick en Sigrid passeerde in Klemskerke, de nieuwe uitvalsbasis. Michel was het beu om altijd maar te moeten wachten op de loonwerker, daarom kocht hij na zijn legerdienst in 1963 een Clayson-maaidorser. Met het hakselen van maïs wachtte Michel tot 1992 toen zijn zoon Mick thuis bleef van school. Samen startten ze met een occasie NH 1905.
Grondwerken waren een prima alternatief voor de winter, gestart werd in ’97 met een tweedehands kraantje en vrachtwagen van een aannemer die ermee stopte. Eén jaar later kocht Michel een JCB-Fastrac en een Joskin-dumper met tandemas. “Ongezien in de streek, want grondtransport gebeurde veeleer met vrachtwagens. De JCB liep 70 km per uur en moest niet onderdoen op de weg. Bovendien was de trekker erg sterk als je van de baan ging. Nu werken we met vijf Dezeure-gronddumpers. In totaal hebben ze zeven kranen van de merken Kubota en Hitachi, voor elk soort klus hebben ze wel de gepaste maat. Nu de A11 bijna klaar is, een nieuw stuk snelweg tussen Brugge en Westkappele, zal het rustiger worden in het grondwerk”, schat de zaakvoerder in.
“Geen zorgen tot 2005”
Als zelfstandig helper had Mick een geweldige tijd, want vader Michel regelde de zaken. “Dat veranderde in 2005 toen ik het bedrijf overnam. Pa trok zich terug en bewerkt nu zelf zijn eigen land. Op tien jaar tijd kreeg de firma een serieuze boost. Zo gingen we van twee naar twaalf man personeel wat echt onze limiet is. Anders moeten we administratief personeel aannemen. We hebben een goede mix tussen jonge en ervaren chauffeurs. We hebben er zelfs enkele met meer dan twintig jaar dienst. Zo regelt de machinist van de Agrifac-zelfrijder zijn werk meestal zelf. We proberen hen zowel financieel als met moderne machines te motiveren. Zij zijn tenslotte de ambassadeurs van ons bedrijf en hebben veel rechtstreeks contact met onze klanten. Soms laden ze mest bij boeren die ikzelf nooit zag. We hebben alleen telefonisch contact op het moment dat we beiden veel werk en stress ervaren. Daar schaam ik mij voor, een aandachtspunt voor de toekomst. ”
Verlangen naar Armand Pien
Mick Mus verlangt naar de weerberichten van Armand Pien. “Wat een gelukzalige tijd. Nu volgen de boeren veertiendaagse weersvoorspellingen op internet. Eén website die regen voorspelt is vaak genoeg om een hele paniekreactie in gang te zetten. Niet elke klant beseft dat elk puzzelstukje in de loonwerkagenda moet kloppen, zodat alles elkaar mooi opvolgt, één verschuiving en de planning loopt in het honderd. Onlangs met de droogte belde er ’s avonds een onbende landbouwer met de vraag om onmiddellijk water te komen aanvoeren. Sommige zijn echt alle zin voor realiteit verloren”, vindt de loonwerker. “Ik heb begrip voor de situatie. Zeker wanneer ze met kilocontracten werken, staan ze onder enorme druk. Ook de melkveehouders kunnen zich niet permitteren dat het misloopt met het voeder. Onze vaste klanten proberen we uiteraard wel op hun wenken te bedienen.”
Gemak van dezelfde modellen
Mick is voorspelbaar als hij Fendt-inkopen doet. Twaalf van de vijftien trekkers zijn van de 800-serie, drie lichtere modellen zijn van de 500-reeks. Mick Mus ziet niet anders dan voordelen als je met dezelfde exemplaren rijdt. De chauffeurs hoeven geen ruzie te maken, wie met welke tractor mag rijden. Mus heeft twee mekaniekers in huis voor het standaard onderhoud. Sleutelen aan de motor of versnellingsbak besteedt hij uit aan de garage, al is dat eerder beperkt. Tractoren worden immers op 8 à 10.000 uren ingeruild.
In september voorziet dealer Pascal Quintyn twee van de vier trekkers aan de Dezeure-wagens van een eigen ontworpen elektronisch systeem. Dit zorgt voor een verbinding tussen de versnellingsbak van de tractor en de silagekar. Vanaf dan kan het instrument aangesloten worden via Isobus. Zo rijden de chauffeurs altijd met de juiste snelheid naargelang in welke vitesse de tractie staat. Zeker voor het oprijden van de kuil is dat een handige tool.
Bestelling in de maak bij Dezeure
Deze maand mag de loonwerker twee nieuwe mestwagens afhalen bij Dezeure. Mick vervoert heel wat compost en boeren vroegen regelmatig of hij de bodemverbeteraar niet wilde openspreiden. Door het sleepslangenverhaal is het drijfmestgebeuren overigens grotendeels verschoven van de zomer naar het voorjaar waardoor de loonwerker met een gat zit na de oogst. Voor de geheel nieuwe activiteit, die dus perfect in te plannen is, koos Mus voor enkelassers van veertien kuub met de breedste en grootste banden die erop passen. “Bodemstructuur is een hot item hier in de Polder. Je kunt de grond snel naar de vaantjes helpen als het materieel te zwaar is.” Eerder dit jaar verving het bedrijf één van zijn drie Dezeure-mesttonnen door een nieuwe 3-asser. Enkel de afschuifwagen is van Fliegl. Een veiliger alternatief voor het composttransport dan een kipper.
Bedrijfsprofiel
In mijn agenda stond half acht, in die van Mick Mus (44) en Sigrid Lievens (43) uit Klemskerke bij De Haan stond acht en een half. Dat betekent half negen in de Kempen. Zo was ik een uurtje te vroeg en heb ik rustig mijn toer gemaakt door het machinepark. Die staan gestald in vier nieuwe hangars die Mick bouwde na de overname van het bedrijf van vader Michel. Mus werkt graag samen met dealers waar er 24 op 24 permanentie is. Hoewel de loonwerker ook kleinere machines in huis heeft, focust hij zich vooral op de grote. “Verschillende boerenzonen kopen het materieel wat groter om ook loonwerk te doen. Voor hen is dat hobby, daar kunnen wij moeilijk tegen op.”Mick plant het werk en de chauffeurs in terwijl Sigrid de boekhouding, personeelszaken en mestbankzaken regelt. Ze hebben hiermee alle twee al meer dan een fulltime job en bijkomende regeltjes voor het zelfde werk brengen alleen maar meer rompslomp met zich mee. In de Brugse Polders zitten er twee soorten klanten. Grote bedrijven die het veldwerk niet langer alleen gedaan krijgen en hobbyboeren die de dieren weg deden en zo’n 40 à 50 hectare land bewerken. Zij gaan vaak uit werken en hebben weinig materieel.
Het echtpaar kreeg twee kinderen. Michaël is zestien en vernoemd naar Schumacher, de piloot haalde onlangs zijn G-rijbewijs. Als hij een goed rapport had, mag hij binnenkort meedoen aan trekkertrek. Ook Marylies kreeg veertien jaar geleden een voornaam met de letter ‘M’. De stickers M. Mus kunnen dus nog wel even blijven zitten.
Deze reportage verscheen eerder in “De Loonwerker 06/2017”. Wil je graag een abonnement? Surf dan snel naar onze agroshop!
Tekst en beeld: Tom Govaerts