“Hoe groter de machines hoe minder er aan verdiend is.”
Vander Velpen heeft zijn start niet gemist dit jaar. Dankzij het mooie weer verliepen de voorjaarswerkzaamheden vlot en gespreid. Nu treft André de laatste voorbereidingen voor de graanoogst die hij eind deze maand verwacht. Met zes maaidorsers en een pers weet hij alleszins weer wat gedaan.
“Selectief geheugen”
André Vander Velpen groeide op tussen de machines Toen hij geboren werd reden zijn ouders rond met een dorskast. Dat deden ze nog een hele tijd nadat ze een maaidorser kochten.
Maïs en gras hakselden ze al vanaf eind jaren ’60 met een getrokken Taarup. In 1974 volgde het rooien van bieten. Met het rooien van aardappelen is het bedrijf gestopt omdat het niet langer te combineren was met de andere najaarsactiviteiten. Links en rechts werden kleine grondwerken uitgevoerd. Helemaal het ding van Roger die zijn eigen aannemingsbedrijf startte. Wanneer vader Vander Velpen overleed in de jaren ’90 stonden André en moeder Marie er alleen voor. Marie deed de administratie en haar zoon bekommerde zich over het veldwerk en de machines. De laatste aankoop die Marie realiseerde was de Jaguar 880 waar nu nog steeds mee gehakseld wordt. In 2000 nam André de zaak volledig over, samen met zijn dochters Els en Katrien.
“Als er nu één jaartal is waar ik zeker van ben is het 1974”, klinkt het. “We begonnen met het oogsten van bieten. Het water viel met bakken uit de lucht en we zaten meer vast dan dat we reden.”
Verfijnd mekanieker
“Machines zijn groot en duur de dag van vandaag”, luidt het. “Bovendien kost het tijd en geld wanneer je constant naar de dealer loopt. Daarom vervang ik de banden zelf. We rijden tot nu toe met Goodyear. Voor mij de beste die er zijn. Spijtig dat ze stopten met het vervaardigen van landbouwrubbers.” Ook om de airco-installatie te voorzien van gas, heeft de handige Harry een tool. Werk genoeg dus in de werkplaats.
De meeste machines komen van dezelfde leverancier. Het bedrijf telt zes Fendt-tractoren waarvan drie Vario. Twee trekkers die Scherpenheuvel nooit verlaten zijn de twee handgeschakelde 824. “Dat zijn trekkers met gewicht op de vooras. Bij de andere moet je steeds gewicht in de frontlift hangen”, ondervindt Vander Velpen. “De manuele versnellingsbak is trouwens ideaal voor aan de tractiewagens.” Verder heeft hij één MB-trac waarmee hij septische putten gaat ledigen.
Wil u meer lezen over Land- en Tuinbouw bvba Vander Velpen? Abonneer u nu op De Loonwerker!